Jan Paweł II powiedział i napisał wiele pięknych słów o kobietach i do kobiet. Oto dwa fragmenty jego wypowiedzi, które dedykujemy dziś Mamom z okazji ich święta. Niech staną się one naszą latarnią na drodze dorastania do roli kobiety.
Dziękujemy ci, KOBIETO-MATKO, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia.
Dziękujemy ci, KOBIETO-MAŁŻONKO, która nierozerwalnie łączys swój los z losem męża, aby przez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu.
Dziękujemy ci, KOBIETO-CÓRKO i KOBIETO-SIOSTRO, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne bogactwo twej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości.
Dziękujemy ci, KOBIETO PRACUJĄCA ZAWODOWO, zaangażowana we wsystkich dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego, artystycznego, politycznego, za niezastąpiony wkład, jaki wnosisz w kształtowanie kultury zdolnej połączyć rozum i uczucie, w życie zawsze otwarte na zmysł "tajemnicy", w budowanie bardziej ludzkich struktur ekonomicznych i politycznych.
Dziękujemy ci, KOBIETO KONSEKROWANA, która na wzór największej z kobiet, Matki Chrystusa Słowa Wcielonego, otwierasz się ulegle i wiernie na miłość Bożą, pomagając Kościołowi i całej ludzkości i dawać Bogu "oblubieńczą" odpowiedź, wyrażającą się w predziwnej komunii, w jakiej Bóg pragnie pozostawać ze swoim stworzeniem.
Dziękujemy ci, KOBIETO, za to że jesteś KOBIETĄ! Zdolnością postrzegania cechującą twą kobiecość wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi.
List do kobiet A ciasuna di voi
****************
Jakże potrzeba tej kobiecej wrażliwości na sprawy Boże i ludzkie, ażeby nasze rodziny i całą społęczność wypełniało serdeczne ciepło, życzliwość, pokój i radość! Jakże potrzeba tego "geniuszu kobiecego", aby dzisiejszy świat docenił wartość ludzkiego życia, odpowiedzialności, wierności; aby zachował szacunek dla ludzkiej godności! Takie miejsce bowiem wyznaczył Bóg kobiecie w swoim odwiecznym zamyśle, stwarzając człowieka "mężczyzną i niewiastą" na obraz i podobieństwo swoje.
Zakopane, 6 czerwca 1997 r.
AM
