czwartek, 19 stycznia 2012

O krytyku wewnętrznym

W czwartek 12.01 gościłyśmy na Spotkaniu Mam Agnieszkę Amborską , która poprowadziła warsztat  - Krytyk wewnętrzny - o tym jak osłabić siłę naszego "doradcy".
Agnieszka jest mamą Mikołaja (5 lat) i Weroniki (rok i 4 miesiące), jest także trenerem, absolwentką Szkoły Treningu i Warsztatu Psychologicznego Intra, współzałożycielką Klubu Mam na Mokotowie, prezesem  Fundacji RoRo. Pracuje dla biznesu i jednocześnie wspiera, także rodziców, w rozwoju skutecznej komunikacji, motywacji, zarządzania sobą w czasie, asertywności oraz radzenia sobie ze stresem. Uważa, że te umiejętności wpływają nie tylko na polepszenie jakości naszego życia, ale także pozwalają nam być lepszymi rodzicami .

Na spotkaniu Agnieszka mówiła o tym, skąd w naszych głowach tyle negatywnych myśli o sobie. Jak sobie radzić z tą „opinią” o nas, którą same sobie serwujemy niezależnie od tego, co o nas myślą inni. Zastanawiałyśmy się jak weryfikować rzeczywistość, jak odróżnić krytyka wew. od sumienia, przekuwać negatyw w pozytyw i zachęcać siebie do doceniania  każdego dnia za drobne rzeczy. Miałyśmy okazję aby zatrzymać się na chwilę i spojrzeć wstecz na naszą historię życia, np. na to jak wychowywali nas rodzice, jakie kiedyś panowały stereotypy i zastanowić się czy powielamy te modele sprzed lat, a może tworzymy nowe...

Jesteśmy wdzięczne, że Agnieszka znalazła czas aby podzielić się z nami swoją wiedzą i praktyką, może jeszcze u nas zawita :)

wtorek, 10 stycznia 2012

15.01.2012 Sobotnie spotkanie rodzinno-sąsiedzkie

W najbliższą sobotę  w godz. 11:00-13:00
ZAPRASZAMY
do świetlicy na Zapustnej

Plan spotkania:
11:00 - Kawa/Herbata - rozmowy o wychowaniu, świętach itp. Agnieszka, kierowniczka świelticy zaprezentuje nam ofertę Zimy w Mieście (pierwszy tydzień ferii)

11:30-12:20 - O Himalajach opowie Grzegorz Pachała* , pokaże też zdjęcia ze swojej wyprawy

12:30 - 13:00 - Kolędowanie Rodzinne (przynieście instrumenty na których gracie Wy i/lub Wasze dzieci - my przyniesiemy keyboard i 2 gitary) 

Przez cały czas degustacja :).  Mile widziane świąteczne smakołyki (najlepiej własnej roboty!)
Nie przewidujemy oddzielnej animacji czasu dla dzieci, spróbujemy ten
program zrealizować wspólnie - całymi rodzinami (jest też kącik rysowniczy i gry planszowe)
* Grzegorz Pachała. Nie jest ani wielkim podróżnikiem, ani himalaistą, ani fotografem. Więc pewnie zapytacie skąd w takim razie wzięły się Himalaje? Za pierwszym razem „aby dotknąć nieba”, a wraca tam już nie tylko dla gór ale i dla ludzi …

Modlitwa św. Franciszka z Asyżu

Panie, uczyń mnie narzędziem Twego pokoju.
Tam, gdzie nienawiść - pozwól mi siać miłość,
gdzie krzywda - przebaczenie,
gdzie zwątpienie - wiarę,
gdzie rozpacz - nadzieję,
gdzie mrok - światło,
tam gdzie smutek - radość.

Spraw, Panie, abym nie tyle szukał pociechy,
ile pociechę dawał;
nie tyle szukał zrozumienia, co rozumiał
nie tyle był kochany, ile kochał.

Albowiem dając - otrzymujemy,
przebaczając - zyskujemy przebaczenie,
a umierając - rodzimy się do życia wiecznego.

niedziela, 8 stycznia 2012

Szkoła dla Rodziców i Wychowawców

Pod koniec grudnia zakończyła się Szkoła dla Rodziców i Wychowawców, obejmująca 30 godzin (10 spotkań weekendowych). Ostatnie spotkanie przedłużaliśmy jak mogliśmy, gdyż nie chcieliśmy się rozstawać. W trakcie warsztatów utworzyła się przyjacielska atmosfera zaufania i współpracy. Mogliśmy podzielić się naszymi problemami, niekiedy posłuchać rad i opinii innych rodziców na dręczące nas wątpliwości wychowawcze.

Osoba prowadząca warsztat – Agnieszka Wasilewska omawiała tematy w sposób ciekawy, motywujący do aktywności i myślenia. Wskazała nam pozytywne drogi komunikowania się. Myślę, że wiele zyskaliśmy poznając się nawzajem. Pozyskaliśmy też narzędzia do zrozumienia siebie i pracy nad sobą oraz do polepszania relacji z innymi (nie tylko z naszymi dziećmi).

Tematyka warsztatów obejmuje m.in.
  • rozpoznanie, wyrażanie i akceptowanie uczuć,
  • motywowanie dziecka do współdziałania,
  • budowanie realnego poczucia własnej wartości dziecka
  • i konstruktywne rozwiązywanie konfliktów.

Obok teorii było miejsce też na dyskusję, wymianę doświadczeń, odgrywanie scenek i in. aktywności.

Kolejna grupa warsztatowa planowana jest na połowę lutego 2012 r. jeśli zbiorą się chętni. Koszt uczestnictwa to 100 zł od osoby (180 od pary – grupa powinna liczyć  15-16 osób). Pytania i zapisy prosimy kierować na adres: swietlicowemamy@gmail.com

piątek, 6 stycznia 2012

O Wspólnocie Rodzinnej

5.01 w Klubie Mam  pan Adam Pietrzak poprowadził wykład o wspólnocie rodzinnej. Byłyśmy pod wrażeniem prawdy i mądrości płynącej z tego wykładu, które są odpowiedzią na nasze głębokie tęsknoty. Pan Pietrzak będzie gościem Spotkań Mam raz w miesiącu.
Następne spotkanie już 9.02.12! Serdecznie zapraszamy.
Jeśli tylko znajda się chętni – nasz Gość może poprowadzić cykl wykładów dla małżeństw, oraz dla samych Panów w godzinach popołudniowych.

To co świadczy o autentyczności treści o których Pan Pietrzak mówił, jest fakt, że sam stara się żyć według tego o czym mówi. Jest szczęśliwym małżonkiem od 52 lat i naprawdę było widać po sposobie mówienia, że wciąż jest zafascynowany swoją żoną. Poniżej przekazujemy w bardzo wielkim skrócie kilka myśli zapamiętanych z tego ponad godzinnego wykładu:

Wspólnota Rodzinna – nie tworzy się automatycznie, można całe lata żyć w tym samym pomieszczeniu, jeść z tej samej lodówki i spać w tym samym łóżku a nigdy nie być wspólnotą rodzinną.

Co charakteryzuje wspólnotę rodzinną?

1) Szacunek dla intelektu drugiego. Pomagam wzrastać, uczestniczę w życiu intelektualnym drugiej osoby – niekiedy muszę zejść do jej poziomu np. dziecka, ale zawsze z pełną otwartością i dostępnością , niekiedy ponoszę trud tego, że druga osoba będzie rozwijała się, pragnę ZAWSZE jej dobra i staram się rozwijać w sobie Miłość udostępniającą.

2) Wdzięczność. Dziękowanie sobie nawet za drobiazgi to konieczność np. za  ugotowany i podany obiad; to nie kosztuje wiele, a bardzo uskrzydla i motywuje. Wdzięczność za to, że druga osoba jest, wyraża się też w częstym mówieniu Kocham Cię  - tu szczególny apel do mężczyzn aby mówili to często nie tylko żonom ale też swoim dzieciom.  Gdy mówię „kocham Cię” drugiej osobie, to nie tylko wyrażam wdzięczność i miłość ukochanej osobie, ale także  we mnie coś przemienia się na lepsze.

3) Wspólnie czynione dobro. Człowiek został stworzony przez Boga do czynienia dobra i w tym wyraża się pełnia człowieczeństwa. Pomagajmy więc drugiej, najbliższej osobie do osiągania tej pełni, nie zapominając jednak, że dobro i obowiązki wynikające z posiadania rodziny są na pierwszym miejscu. Nie zwalniajmy się jednak zbyt szybko np. z pomocy samotnej sąsiadce. Wspólnie też przeżywajmy piękno! Jeżeli w wakacje chcemy od siebie odpocząć, to tracimy niepowtarzalną okazję do pogłębienia naszej więzi w pięknym otoczeniu, z dala od codziennych stresów.

4) Umiejętność przepraszania i przebaczania – bez tego nie ma żadnej szansy na przetrwanie związku. Oby nie było wieczoru, w którym idę spać z brakiem przebaczenia ukochanej osobie, jednocześnie zamykam się na możliwość odmówienia Ojcze nasz („i przebacz nam nasze winy jako i my przebaczamy”) Najczęstszą przyczyną rozwodów jest właśnie brak przebaczenia i kłamstwo w związku.

Każdego wieczora mamy jeszcze szanse naprawić błędy – wysłuchać bliską osobę, porozmawiać, przeprosić…poświęcić jej więcej czasu. Gdy tego nie będziemy robić, miłość wyparuje, wspólnota się rozpadnie a błędy te doprowadzą w przyszłości do tragedii...dlatego warto wieczorem zrobić krótką refleksje nad mijającym dniem czyli po prostu rachunek sumienia.

Mówiliśmy też o różnicy między Kochaniem dziecka lub Kochaniem SIĘ w dziecku. Jedynie ta pierwsza forma gwarantuje to, że nasza miłość będzie trwała również w momencie gdy dziecko popełni błędy, ukaże słabości lub zrani nas. Wtedy znowu konieczne jest wybaczenie, zrozumienie, dialog. W ogóle podstawą zmiany, wychowania i budowania relacji z drugim jest rozmowa.

Dlatego życzymy w Waszych wspólnotach rodzinnych jak najwięcej długich rozmów!